Լուծույթ լուծիչ

Եթե նյութը, ջրի հետ խառնվելով, մանրանում է մինչև մոլեկուլներ կամ իոններ, և նյութերի մասնիկները տեսանելի չեն անզեն աչքով կամ մանրադիտակով, ապա առաջանում է համասեռ լուծույթ, որը երբեմն անվանում են իսկական լուծույթ։
Ըստ ջրում լուծվելու հատկության՝ նյութերը կարելի է բաժանել երեք խմբի՝ լավ լուծվող, քիչ լուծվող և չլուծվող (գործնականում անլուծելի)։ Լուծելիությունը լուծվող նյութի առավելագույն զանգվածն է, որը տվյալ ջերմաստիճանում կարող է լուծվել 1 լ ջրում։ Նախկինում լուծիչի 1 լիտրի^[1] փոխարեն ընդունված է եղել 100 գրամ^[1]– ը։ Խնդիրներում կարող է հանդիպել նաև մեծությունը։ Նյութերի լուծելիության արժեքները բերվում են տեղեկատու աղյուսակում։ Լուծելիությունն, անշուշտ, կախված է ջերմաստիճանից, քանի որ լուծման բուն գործընթացն ունի քիմիական բնույթ։