Գրակ․ 7

Հորթը

Օրը թեքվում է դեպի մայրամուտ,

Հովերն են խաղում ձորալանջն ի վար,

Երկարում են խիտ ստվերներն անփույթ

Եվ կամաց-կամաց խառնվում իրար:

Մի հորթ է նստել թեք ձորալանջին,

Թփերում կորած կածանի վրա,

Կարծես քանդակված մի տերև լինի

Մոր լեզվի հետքը ճակատին նրա:

Խոնավ սևահողն իր խոնավ դնչին,

Թփի տակ նստել, որոճում է լուռ…

Մասրենու մի ոստ կպել է պոչին

Եվ թվում է, թե էլ չի պոկվելու:

Ականջի մեկը կախել է մի քիչ,

Իսկ մեկով ինչ-որ ձայներ է որսում,

Կախ ականջի տակ, կիսախուփ աչքից

Արցունքի բարակ առուն է հոսում:

Կանաչ փրփուր է կաթում շրթունքից,

Եվ կանաչել է լեզուն բերանում…

Իսկ աչքից բխած առվի ակունքին

Մի ճանճ է իջել ու չի հեռանում:

Մորթն է թրթռում, երբ ճոճվող թփի

Տերևը  հանկարծ քսվում է նրան,

Եվ թրթռում է մորթի հետ նրբին՝

Ծաղկած մասրենու ստվերը վրան…

Հորովելներ են ոլորվում դաշտին,

Սարերի վրա գառներ են մայում…

Մանկության աչքեր, դուք եք այդ հորթին

Մասրենիների արանքից  նայում:

Հարցեր և առաջադրանքներ՝

  1. Բառերը էլ.  բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր:

Ձորալանջ – ձորը եզերող լեռան լանջ, անփույթ – անուշադիր,թափթփված, կածան – ոտքի նեղ ճանապարհ, արահետ, շավիղ, որոճալ – կերածը բերանը ետ բերելով կրկին ծամելով մանրացնել ու կուլ տալ, հորովել – վարելիս երգվող երգ:

  1. Նկարագրի՛ր հորթին ըստ բանաստեղծության:
    Նրա մայը լիլեզ էր ճակատը, դունչը խոնավ էր, աչքը թաց իսկ մի ականջը կախ։
  2. Նկարագրի՛ր հորթին շրջապատող բնությունը:
    Նա նստել էր ձորալանջին մասրենու մոտ։ 
  3. Բացատրի՛ր հետևյալ փոխաբերությունները՝ ա. Հովերն են խաղում ձորալանջն ի վար… բ. Հորովելներ են ոլորվում դաշտին…
    ա․ Ձորից քամին էր իջնում։
    բ․ դաշտից լսվում էր վարողների երգը։
  4. Բանաստեղծության մեջ արտահայտված զգացումը մեկ բառով ինչպես կանվանես:
    Հիշողություն
  1. Տեքստի բոլոր գոյականները դարձրու հոգնակի:
    Օր – օրեր, ձորալանջ – ձորալանջեր, ստվեր – ստվերներ, հորթ – հորթեր, տերև – տերևներ, տուփ – տփեր, լեզու – լեզուներ, ճակատ – ճակատներ, դունչ -դնչեր, մասրենի – մասրենիներ, ոստ – ոստեր, պոչ – պոչեր, ականջ – ականջներ, աչք – աչքեր, արցունք – արցունքներ, շուրթ -շրթեր, ճանճ – ճանճեր, դաշտ – դաշտեր, գառ – գառներ։

 

Հայոց պատմ․ 7

Բագրատունիների հաստատումը հայոց գահին

855 թ. Հայաստանից Բուղայի հեռանալուց հետո արաբական տիրապետությունից ազատագրվելու պայքարը Հայաստանում մտավ վճռական փուլ: Թե՛ արտաքին, թե՛ ներքին պայմանները Հայաստանի օգտին էին: Արաբական խալիֆայությունը խիստ թուլացել էր և գրեթե կորցրել էր իր իշխանությունը ծայրամասերի նկատմամբ: Արդյունքում կայսրության մի շարք ծայրամասերում առաջացան ինքնուրույն իշխանություններ և թագավորություններ: Թուլացած խալիֆայությանը մնում էր ճանաչել տեղերում առաջացած իշխանությունները և բավարարվել դրանց վրա իր գերիշխանության ձևական պահպանմամբ:

Հայաստանի անկախության վերականգնումն ու ամրապնդումը

Այս նոր հանգամանքներում Հայաստանը վերահսկողության տակ պահելու համար խալիֆը սկսեց երկրի կառավարիչներ նշանակել հայ նախարարներից: 855 թ. երկրի կառավարիչ և սպարապետ նշանակվեց Աշոտ Բագրատունին: Զգուշավոր և սթափ քաղաքականության շնորհիվ նա շուտով՝ 862 թ., դարձավ նաև իշխանաց իշխան, որի իշխանական լիազորությունները տարածվում էին ոչ միայն Հայաստանի, այլև Վիրքի և Աղվանքի վրա: Ավելին՝ Աշոտ Բագրատունուն հանձնվեց նաև հարկահանության իրավունքը, որից հետո արաբական զորքերը դուրս բերվեցին երկրից: Հայաստանից շուտով հեռացավ նաև արաբ ոստիկանը: Ստացվող եկամուտների մեծագույն մասն արդեն մնում էր երկրում։ Նվազեց նաև գանձվող հարկերի քանակը: Դա Աշոտ Բագրատունուն հնարավորություն տվեց ավելացնելու բանակի թվաքանակը՝ հասցնելով 40 հազարի:

Երկրի ներքին կայունությունն ապահովելու համար Աշոտ Բագրատունին մեծ ջանքեր գործադրեց հայ նախարարների միջև ծագած գժտությունները հարթելու և նրանց նկատմամբ իր իշխանությունն ամրապնդելու համար: Ազդեցիկ իշխաններին իր շուրջ համախմբելու և դաշինք կնքելու նպատակով խնամիական կապեր էր հաստատում նրանց հետ:

Նախարարներին հաշտեցնելու գործում մեծ էր նաև Հայոց կաթողիկոս Զաքարիա Ձագեցու աջակցությունը:

Ի վերջո, Աշոտ Բագրատունին 869 թ. հայոց նախարարների համագումարում հռչակվեց հայոց թագավոր։ Ժողովականները Հայաստանի թագավորությունը ճանաչելու միջնորդությամբ դիմեցին խալիֆին։ Երկար ձգձգումներից հետո խալիֆն ի վերջո Աշոտ Բագրատունուն հայոց թագավոր ճանաչեց։ Նա ցանկանում էր բացառել Բյուզանդիայի հետ Հայաստանի դաշինքը: Այսպիսով՝ 885 թ. խալիֆը Աշոտ Բագրատունուն թագ և թանկարժեք նվերներ ուղարկեց։ Բյուզանդիայի կայսր Վասիլ I-ը ևս շտապեց ճանաչել Հայաստանի անկախությունը։ 885 թ. օգոստոսի 26-ին Աշոտ Բագրատունին Բագարանում հայոց կաթողիկոս Գևորգ Գառնեցու կողմից օծվեց թագավոր: Շուրջ 450 տարի ընդհատումից հետո վերականգնվեց հայոց թագավորությունը:

Պայքար թագավորության պահպանման համար

Նորաստեղծ թագավորության առջև ծառացել էին ներքին և արտաքին մի շարք խնդիրներ։ Առաջին հերթին հարկավոր էր ապահովել երկրի ներքաղաքական կայունությունը և ամրապնդել պետությունը։ Աշոտ I-ը (885-890) և նրան հաջորդած որդին՝ Սմբատ I-ը (890-914), իրենց ենթարկեցին կենտրոնախույս հայ ավատատերերին Վասպուրականում, Գուգարքում, Ուտիքում, Արցախում և Հայաստանի այլ շրջաններում, ինչպես նաև Հայաստանի հարավում առաջացած արաբական ամիրայությունների ամիրաներին: Այդպիսով հայկական հողերի մեծագույն մասը միավորեցին իրենց իշխանության ներքո: Պակաս կարևոր չէր Արաբական խալիֆայության և Բյուզանդական կայսրության նկատմամբ դիրքորոշման հարցը: Մինչ այդ Աշոտ I-ը բավականին հավասարակշիռ քաղաքականություն էր վարում և երբեք ընդդեմ արաբների չմիացավ բյուզանդական ուժերին: Սակայն հավասարակշռությունն աստիճանաբար խախտվեց հօգուտ Բյուզանդիայի: Դա դրսևորվեց հատկապես Սմբատ I-ի կառավարման տարիներին։ Խալիֆայությունը սկսեց միջամտել Հայաստանի ներքին գործերին՝ Բյուզանդիայի հետ շփումները չեզոքացնելու նպատակով։ Չնայած Սմբատ I-ի որոշ հաջողություններին՝ երկիրը մտավ տևական պատերազմների մի շրջան: Նրա դեմ այս անգամ պայքարում էր արաբների աջակցությունը վայելող Գագիկ Արծրունին: Երկիրը պառակտված էր, և թագավորի զինական ուժերն անկարող էին դիմադրել։ Երկրի հետագա ավերումը կանխելու նպատակով արաբներին հանձնված Սմբատ I արքան Ատրպատականի ամիրա Յուսուֆի կողմից 914 թ․ մահապատժի ենթարկվեց։ Ամբողջ սրությամբ դրված էր Հայոց թագավորության լինել-չլինելու հարցը. քայքայվել էին պետական հաստատությունները, կառավարման համակարգն ու բանակը, նվաճված էին թագավորության բազմաթիվ քաղաքներ և բերդեր:

Այդ օրհասական պահին հայոց թագավորության պահպանման գործը ստանձնեց երիտասարդ թագաժառանգ Աշոտը՝ Աշոտ II Երկաթը (914-928), որն իր պատվանունը ստացավ համառ մարտերի և ճկուն ռազմավարության, ինչպես նաև խիզախության ու տոկունության շնորհիվ։ Բազմաթիվ ճակատամարտերից ամենավճռականն ու նշանակալին թերևս Սևանի «ծովամարտն» էր (924 թ.)։ Այստեղ հայկական զորքերը ջախջախիչ հաղթանակ տարան արաբների նկատմամբ։ Սևանի «ծովամարտից» հետո շուտով Հայաստանը հասավ Արաբական խալիֆայության գերիշխանության լիակատար թոթափմանը՝ հրաժարվելով անգամ խիստ կրճատված հարկերը վճարելուց։

Անին՝ մայրաքաղաք: Թագավորությունն իր հզորության գագաթնակետին

Հաստատված տևական խաղաղության շնորհիվ երկրում տնտեսական և մշակութային զարգացում սկսվեց։ Վերելքի ժամանակաշրջան էին մանավանդ Աշոտ III-ի (953-977) գահակալման տարիները: Վերջինս աչքի ընկավ իր եռանդուն քաղաքականությամբ. անմիջապես ձեռնամուխ եղավ պետության միասնականությանը խանգարող գործոնների վերացմանը, վերակազմավորեց և մեծացրեց բանակը, իր ազդեցությանը ենթարկեց եկեղեցին: Աշոտ III-ին չհաջողվեց արաբներից գրավել Դվինը, բայց նա նոր մայրաքաղաք հիմնեց։ Մինչ այդ Բագրատունի թագավորները երեք մայրաքաղաք էին փոխել՝ Բագարան, Երազ- գավորս (Շիրակավան) և Կարս։ Վերջիններս չունեին մշակութային, տնտեսական և քաղաքական բավարար հնարավորություններ, որոնք կնպաստեին պետության միասնականությանը: Հասկանալով միասնական պետության համար կայուն և մշտական մայրաքաղաքի կարևորությունը՝ Աշոտ III-ը 961 թ. Անին հռչակեց Հայաստանի մայրաքաղաք: Նոր մայրաքաղաքը նպաստավոր դիրքի շնորհիվ ժամանակի ընթացքում դարձավ խոշոր առևտրային կենտրոն։ Աշոտ III-ի կատարած կարևոր քայլերից էր նաև այն, որ նա կաթողիկոսանիստ աթոռը տեղափոխեց Շիրակ (Արգինա)՝ ապահովելով եկեղեցու միասնականությունը:

Սմբատ II (977-990), Գագիկ I (990-1020) թագավորների օրոք երկիրը կենտրոնացել էր ավերված տնտեսության վերականգնման վրա: Մայրաքաղաքն այս պայմաններում այնքան արագ սկսեց աճել, որ Սմբատ II-ը նրա շուրջը կառուցեց պարիսպների երկրորդ շարքը (Սմբատաշեն պարիսպներ): Կաթողիկոսարանը Արգինայից տեղափոխեց Անի: 987 թվականին արաբներից գրավեց Հայաստանի նախկին մայրաքաղաք Դվինը: Չնայած այդ ամենին՝ Սմբատ II-ի գահակալության շրջանում Բագրատունյաց Հայաստանում նաև խորացավ ավատատիրական մասնատվածությունը:

Գագիկ I թագավորը մի շարք հաղթանակներ տարավ հարևան արաբական ամիրայությունների դեմ և ավելի ընդլայնեց Բագրատունիների տոհմի կալվածքները: Վերականգնեց հին բերդերը և կառուցեց նորերը: Կարողացավ հպատակեցնել կենտրոնախույս ուժերին, անգամ հակադրվել Բյուզանդիային: Բայց այս ամենը ժամանակավոր էր, քանի որ երկրի առանձին մասերի միջև տնտեսական և քաղաքական կապերը թույլ էին։ Երկրի միասնականությունն ավելի շատ պայմանավորված էր թագավորի անձով, և նրա մահվանից հետո բոլոր խնդիրները միանգամից դրսևորվեցին, մանավանդ որ տարածաշրջանում ակտիվ նվաճողական քաղաքականություն էր ծավալել Բյուզանդիան: Նա ծրագրում էր նվաճել նաև Բագրատունյաց Հայաստանը:

Հանր․ 7

Դաս 6 — Ուղիղ համեմատական ֆունկցիան և նրա գրաֆիկը

  1. Արդյո՞ք, ֆունկցիան ուղիղ համեմատական կախում է։ Եթե այո, անվանեք համեմատականության գործակիցը։
    • ա) y=2x
      Այո k=2
    • բ) y=-3x
      Այո k=-3
    • գ) y=0x
      Այո k=0
    • դ) y=x
      Այո k=1
    • ե) y=-x
      Այո k=-1
    • զ) y=2x+1
      Ոչ, քանի որ ունի ազատ անդամ (1)
    • է) y=x²
      Ոչ քառակուսային ֆունկցիա է։
    • ը) y=1/x
      Ոչ հակադարձ համեմատական է։
    • թ) y=-5x-2
      Ոչ, քանի որ ունի ազատ անդամ(2)
  2. Ֆունկցիան տրված է y=2x բանաձևով
    • ա) Լրացրեք աղյուսակը
      y=0, y=2, y=-2, x=3, x=-4
    • բ) Գտեք y ը, եթե x ը հավասար է 3, 5, -3, -4
      y հավասար է 6, 10, -6, -8
    • գ) Գտեք x ը, եթե y ը հավասար է 8, 4, -2, 1
      x հավասար է 4, 2, -1, 1/2

3. Ֆունկցիան տրված է y=3x բանաձևով

ա) Գտեք ֆունկցիայի y¹ և y² արժեքները, որոնք համապատասխանում են արժեքների x¹=1, x²=-2 արժեքներին
y¹=3 x 1
y¹=3

y²=3 x (-2)
y²=-6

բ) Գտեք արգումենտի x¹ և x² արժեքները, որոնք համապատասխանում են ֆունկցիայի y¹=6, y²=-12 արժեքներին
6=3x¹
x¹=6:3
x¹=2

-12=3x²
x²=-12:3
x²=-4

4. Որոշեք y=kx ֆունկցիայի k գործակիցը, եթե

ա) x=3, y=6
6=k3
k=6:3
k=2

բ) x=-2, y=-10
-10=k(-2)
k=-10:(-2)
k=5

գ) x=2, y=-8
-8=k2
k=-8:2
k=-4

դ) x=-1, y=4
4=k(-1)
k=4:(-1)
k=-4

Հայոց Լ․ 7

Ուզում եմ և պարտավոր եմ

Պապիկս միշտ ասում էր, որ մարդ առաջինը պետք է լավ մարդ դառնալ իսկ հետո ինչ կցանկանա։

Երբ ես փոքր էի չէի հասկանում այս խոսքերի իմաստը։ Դրանք ինձ համար պարզապես խոսքեր էին։ Սակայն մեծանալուց սկսեցի նկատել այդ խոսքերի իմաստը։ Օրինակ, եթե ուսուցիչը չսիրի երեխաներին, նա չի կարող լինել լավ ուսուցիչ։ Եթե բժիշկը չսիրի մարդկանց, նա չի կարող լինել լավ բժիշկ։ Ես ամեն անգամ համոզվում եմ պապիկիս խոսքերի ճշմարտության մեջ։ Ճիշտ է ես ընտրել եմ մի քանի մասնագիտություններ։ Օրինակ՝ պարուսույց, թարգմանիչ, երաժիշտ, անգլերենի ուսուցչուհի, կոսմետոլոգ։ Սակայն նախևառաջ ուզում եմ և պարտավոր եմ լինել լավ մարդ։

Ֆիզիկա 7

Ճնշումը ծովերի և օվկիանոսների հատակին

  1. Ի՞նչ բարձրության ջրի սյունը կստեղծի 0,1 ՄՊա ճնշում:
    10մ
  2. Ծովում ի՞նչ խորությամբ սուզվելիս ճնշումը կլինի 0,2 ՄՊա, 1 ՄՊա, 10 ՄՊա:
    20մ, 100մ, 1000մ։
  3. Ի՞նչ է սկաֆանդրը: Ե՞րբ են այն հայտնագործել: Որքա՞ն կարելի է խորասուզվել սկաֆանդրով:
    Սկաֆանդրն անջրանցիկ անհատական հերմետիկ հանդերձանք է` բաղկացած պատյանից, սաղավարտից, ձեռնոցներից և ճտքակոշիկներից։ Այն հայտնագործվել է 19-րդ դարի վերջում։ Սկաֆանդրով կարելի է խորասուզվել մինչև 200մ։
  4. Ո՞վ է ստեղծել առաջին աքվալանգը: Ի՞նչ մասերից է այն բաղկացած:
    Առաջին աքվալանգը ստեղծել է Ժակ Իվ Կուստոնը։ : Այն բաղկացած է սեղմված օդով լի բալոնից, դիմակից և դրանք միացնող առաձգա կան խողովակից։
  5. Ի՞նչ է բարիսֆերան: Որքա՞ն կարելի է խորասուզել բարիսֆերան:
    Բաթիսֆերան գնդաձև խցիկ է, որի ներսում տեղակայ-ված են ծովային մեծ խորություններ (մինչև 1 կմ) դիտելու համար նախատեսված սարքեր։
    Այն կարելի է խորասուզել մինջև 1 կմ։
  6. Ո՞վ և ե՞րբ է հայտնագործել բաթիսկաֆը: Որքա՞ն կարելի է խորասուզվել՝ բարիս-կաֆով:
    Բաթիսկաֆը հայտ-նագործել է շվեյցարացի գիտնական Օգյուստ Պիկարը անցյալ դարի 40-ական թվականներին: Բաթիսկաֆը կարելի է խորասուզվել մինչև 11022մ։
  7. Ինչպե՞ս պետք է վեր բարձրացնեն ջրասուզակին ծովի հատակից: Ինչու՞:
    Շատ դանդաղ, որպեսզի լուծված գազերն արտազատվեն աստիճանաբար` առանց պղպջակներ առաջացնելու:

 

Պատմ․ 7

Բնական գիտություններն ու արվեստը V-IX դարերում

Հարցեր և առաջադրանքներ

1. Ի՞նչ առաջադեմ գաղափարներ է զարգացրել Անանիա Շիրակացին տիեզերագիտության և մաթեմատիկայի իր ուսումնասիրություններում:

Աշխարհահռչակ գիտնական Անանիա Շիրակացու մաթեմատիկայի բնագավառում  նվաճումներից են չորս մաթեմատիկական գործողությունների աղյուսակները, մաթեմատիկական հանելուկների և խնդիրների ամենավաղ հավաքածուն և մաթեմատիկայի խնդիրների ամենավաղ հայերեն գիրքը: Նա պնդել է, որ Երկիրը գնդաձև է, և աշխարհի կառուցվածքը համեմատել է ձվի հետ։

2. Վերլուծի՛ր: Ե՞րբ է սահմանվել Հայոց մեծ թվականը: Ինչո՞վ էր դա կարևոր:

Հայոց մեծ թվականը, սահմանվել է 552 թ. հուլիսի 11-ը: Ստեղծելով իր թվականությունը՝ Հայոց եկեղեցին զատվեց հարևան եկեղեցիներից և նրանց ազդեցություններից եկեղեցական տոների, ժամանակի հաշվման և այլ հարցերում

3. Պարզաբանի´ր: Ինչո՞ւ միայն քրիստոնեության ընդունմամբ հնարավոր չէր պահպանել մշակութային առանձնահատկությունները և միասնականությունը:

Քանի որ դրա համար անհրաժեշտ էր ունենալ հայոց գիրը։

4. Ճանաչի՛ր ազդեցությունը։ Ի՞նչ փոփոխություեր կրեց քանդակագործությունը: Ինչպիսի՞ բովանդակությամբ քանդակներն էին տիրապետող, ինչո՞ւ:

Միջնադարյան մշակույթի խորհրդանիշն են խաչքարերը, որոնք խորհրդանշում են Քրիստոսի փրկագործությունը: Երևան եկան բարձրա քանդակներն ու հարթաքանդակները։ Շենքերի, եկեղեցիների, պալատների և կոթողների վրա քանդակվում էին զանազան պատկերներ։

5. Ինչո՞ւ էր եկեղեցին անհանգստացած ժողովրդի թատերասիրությամբ:

Կաթողիկոս Հովհաննես Մանդակունու քարոզել է  ընդդեմ թատերական արվեստի։ Ներկայացումները հոգևորականներին դրդեցին թատերական տարրեր ներմուծել եկեղեցական ծեսերի մեջ։ Ստեղծվեցին կրոնական թեմաներով քրիստոնեական ծիսական ներկայացումներ:

6. Ի՞նչ բնույթի կառույցներ են մեզ ավելի շատ հասել վաղ միջնադարից: Ինչո՞վ է դա բացատրվում։

Մինչ օրս պահպանվել են կենտրոնագմբեթ տաճարի շատ տիպիկ օրինակներ։ Որոնցից են հայկական ճարտարապետության գլուխգործոցներից մեկը՝ Սուրբ Հռիփսիմեի տաճարը։

 

 

Գրակ․ 7

Սահյանական ընթերցումներ

Անունդ տալիս

Հայաստա՛ն, անունդ տալիս,
Ժայռի մեջ մի տուն եմ հիշում,
Ալևոր կամուրջի հոնքին
Ծիծեռի մի բույն եմ հիշում,
Թեքված մի մատուռ եմ հիշում
Եվ բերդի տեղահան մի դուռ,
Ավերակ տաճարի մի վեմ
Եվ բեկված մի սյուն եմ հիշում:
Հիշում եմ լքված մի թոնիր,
Բերանին մամռոտած մի խուփ,
Մամռոտած որմի խոռոչում
Մասրենու վարսաթափ մի թուփ,
Աշխարհի քարերին մաշված,
Աշխարհից խռոված մի ցուպ,
Եվ հեռվում ինչ-որ ուշացած
Ձիերի դոփյուն եմ հիշում:
Արևոտ մի սար եմ հիշում,
Ճակատին ձյունի պատառիկ,
Սարն ի վար բարակ մի առու-
Շուրթերին հայրեն ու տաղիկ,
Ցորենի կանաչ արտի մեջ
Առվույտի կապույտ մի ծաղիկ
Եվ արտի եզրին՝ մենավոր
Մի բարդու շրշյուն եմ հիշում:
1. Դուրս բեր մգեցված բառերը և բացատրի՛ր բառարանի օգնությամբ։ 
Ծեր, Ծիծեռնակ, Աղոթանոց, Քար, Խոռոչելի, Մազերը թափված, Մահակ, Հայկական ժողովրդական տաղաչափության մի տեսակ, Քնքուշ, Այդ բույսը ցանած արտ։
2. Դուրս բեր քեզ դուր եկած ամենագեղեցիկ նկարագրությունը։
Արևոտ մի սար եմ հիշում,
Ճակատին ձյունի պատառիկ,
Սարն ի վար բարակ մի առու-
Շուրթերին հայրեն ու տաղիկ,
Ցորենի կանաչ արտի մեջ
Առվույտի կապույտ մի ծաղիկ
Եվ արտի եզրին՝ մենավոր
Մի բարդու շրշյուն եմ հիշում:

3. Դու ի՞նչ ես հիշում Հայաստան ասելիս։
Ես հիշում եմ, որ երբ փոքր էի, ապրում էի պապիկիս հետ, ով մահացավ: Նրա տունը լեռան մոտ էր։ Իմ սենյակը տանիքում էր ու ինձ դա դուր էր գալիս։ Ես շատ կցանկանայի նորից գնալ այնտեղ կամ նորից տեսնել պապիկս:

Գրակ․ 7

Փիսոները

Ես միշտ ասում էի,
որ մեր  հին մարագը պիտի քանդվի,
նախ քանի որ
տանիքն ու առաստաղը փտած են,
կողքի է ծռված խղճուկ,
և ձմռան ձյունը տարեցտարի ավելի  է նրան խեղճացնում՝
անվերջ վերցնում է իր վրա ու սպասում՝
այս ձմեռը կհանի՞, թե՞ ոչ․․․

 

Համ էլ նա մեզ այլևս պետք չէ,
լցվել է հազար ու մի  անպետք աղբով,
և քամուց բացի այնտեղ ոչ ոք չի զվարճանում։
Բայց  մարագի համար նորից գարուններ էին բացվում,
նորից լցվում էր անպետք իրերով՝
շպրտելու իրերով, որ ձեռքդ չի գնում՝ գցես։
Այս չորս ձագերին մեր մարագում օտար կատու է ծնել,
մայրս առաջինը տեսավ.
դուրս էր բերել ճարպիկը ու չորացնում էր արևի տակ։
Օ՜, ինչ անկեղծ զարմացանք։
Կատուներ ունենալ
երբեք չենք երազել,
հանկարծ  մեղքի  զգացում ունեցանք
այդ հին մարագի հանդեպ,
զգացինք մեզ բեդովլաթ ժառանգներ,
և կյանքի կարգը՝ անփոփոխ․
իրականության վերաճելուց առաջ
մեր առջև կանգնում է փոխաբերությունը՝
եթե դու քոնի մասին հոգ չտանես, ուրիշը կտիրանա։
Մենք կատուներ սիրող մարդիկ չէինք,
բայց մեկ է խոստովանեցինք,
որ սիրուն փիսիկներ են։
Շարում էր մայրը չալպտուրիկներին
և հեռվից զրից էր անում մեզ հետ․
-Սրանք էլ են Աստծո զավակներ, բա ի՞նչ անեմ,
գիտեք, թե ուրա՞խ էի սրանց ծնվելուց,
գիտեք հե՞շտ է թռցնել-թաքցնելը, էսքան բերան կերակրելը,
համ էլ էնպիսի հարևաններ ունեք, որ
ամեն կորած բանի համար ինձ են մեղադրում,
երեք անգամ կրակեց վրաս Բերիկենց հարբեցողը․․․
Բայց տեսեք՝ ինչ սիրուն փիսոներ են,
էս երեքը՝ սև-սպիտակները, ինձ են նմանվել,
իսկ չորրորդը՝ կրակագույնը՝ հորը։
Էդպես գիտեին գնչուները
նեղությունից խաղ սարքել․
Աստծո հույսին մնալը, գողությունն ու խաբեությունը
արվեստի էին վերածել․․․
Համ գողանում էին, համ աչքերիդ մեջ էին նայում,
ինչ-որ ուժերով տան դռան մոտ էին քեզ հասցնում,
ամբողջ բակով մեկ որ ցրվում էին
ու մի բան էին գտնում, տալիս քեզ՝
դժվար գտնվող բաներից,
քեզ, որ  ամեն ինչ հիմարություն էիր համարում,
բայց մեկ է դեռ էդքան հևիհև չէիր շնչել,
էյդքան շատ բաների պահակ չես կանգնել
և նույնիսկ  չես ճաշակել չնչին կորստի համը:
Իսկ ձագերը մեծանում էին,  ամրանում էին ծնկները,
Անձրևից և քամուց կա՛մ մարագում էին թաքնվում,
Կա՛մ ազնվամորու ստվերում:
Եթե ​​ կողքով անցնեիր, ու մարագի  դիմաց լինեին,
գետի կուլ տված ալիքի պես ներս էին վազում,
թե չէ նրանց կանգնելու տեղը  բակի ծայրին էր։
Նրանց  բռնել կամ սատկացնել
երբեք մեր մտքով չի անցել
չկարողացանք որևէ մեկի հետ ուղարկել գետի մյուս կողմ,
որ այնտեղ թողնեին, ու չգտնեին տան ճանապարհը։
Էդպես մնացին, աննկատ,
մեր աչքերն էլ ոչ միայն սովորեցին նրանց գոյությանը,
այլ հաճախ փնտրում էին նրանց նույնիսկ
բակի վերջում աճող ազնվամորու թփերում,
երբ մի քիչ  դուրս էին հանում հետաքրքրասեր գլուխները։
Քիչ-քիչ համարձակությունը ավելացավ, ու քայլ առ քայլ,
Թիզ առ թիզ սկսեցին բակին տիրանալ։
Իսկ նրանց մայրը՝
միշտ մի կտոր բան ճարելու համար թափառող ու ման եկող,
ընդմիշտ ինչ-որ տեղում մնաց,
և հողը չորս փիսիկի որբությունից էլ ծանրացավ։
Բուսակեր էին մեծանում մեր փիսիկները։
Էդ կասկածը մտավ մեջս,
քանի որ մայրս հավերի ուտելիքը
մարագի դռան մոտ էր թողնում՝
երբեմն կարծես մոռանալով,
կամ ուղղակի ծուլանում էր վերադառնալ,
անզգուշաբար ձեռքը թափահարում ու ասում՝ դե լավ, ջհանդամը։
Հետո ես էլ տեսա փիսկիներից մեկին, որ հացթուխի պես
կախվել էր խորը կաթսայի մեջ
և թեփախառը կանաչեղեն էր ուտում։
Ժամանակի հետ փիսոները ավելի էին գեղեցկանում,
ավելի մեծ տեղ էին գրավում և՛ բակում, և՛ մեր կյանքում,
նրանց մեջ էլ կար և ավելի վախկոտը, և ավելի համարձակը.
և մինջինը՝ մինչև պատշգամբ հասնող,
և նրանք էլ էին  ցանկանում արտահայտել իրենց զգացմունքները.
երբ մեզնից մեկը (ուրիշներից գաղտնի)
մի լավ թիքա էր տալիս։
Էդ ժամանակ կհասկանայիք, թե ինչ է մարդու համար ուտելը․
կշտացած գլուխկոնծի էին տալիս
ու ծնկներն ուժ առած՝ թառում ծառի ճյուղերին։
Ամառն ու աշունն էսպես անցան,
և փիսոներն արդեն պտտվում էին պատշգամբի դռան մոտ,
բայց քանի որ նրանք  ապօրինի ծնունդներ էին,
և մայրս էլ ինքն իրեն հազիվ էր տեր կանգնում,
և եթե նա մեկ անգամ տուն թողներ, թեկուզ տաքանալու,
պրծում չէր ունենա,
ուրեմն թող ուրիշների պես ապրեն՝
վայրի կատուների, գայլերի,
նրանք մեզ են պատկանում էնքան, որքան աշխարհին…
Ես անգամ մեկ բառ չէի կարողանում գտնել
փիսոներին պարզերես անելու համար.
ճիշտ է, կատվին չես  կարող արգելել
խալխի մարագում ձագ հանել,
բայց չես կարող նաև  հրամայել մարդուն
ավելորդ հոգսեր շալակն առնել:
Բայց նաև
երբ մարդը միայնակ է կռիվ տալիս կյանքի և մենակության դեմ,
գնահատել էլ պետք է կարողանալ․
ի՞նչ կապ ունի՝ կատու, շուն, թե բուխարու կրակ։
Ձմեռվա կեսին, եսիմ երբ կարողացա գյուղ գնալ․
երբ բարձրացա պատշգամբ և սկսեցի ձյունը թափել ուսերիցս,
և իմ հաստ ներբաններով կոշիկները խփեցի հատակին,
երբ գլուխս բարձրացրի և նայեցի քրտնած պատուհաններին,
ամեն ինչ հասկացա։
Երբ ձմեռեց, և մայրս վերջնականապես ինձնից հույսը կտրեց,
երբ ձմռան երկար գիշերներին սկսեց դիմադրել գործելով,
բացեց դուռը փիսոների առջև և տուն թողեց…
Եվ հիմա նրանք բոլորը նայում են ինձ էդ պատուհանից՝
մանվածքի խայտաբղետ գնդիկների պես շարված,
Ներդաշնակ և մի բարձի ծերացած ծերուկների պես։

Հեղինակ՝ Բեսիկ Խարանաուլի

Առաջադրանքներ՝

  • Բացատրի՛ր միտքը՝ եթե դու քոնի մասին հոգ չտանես, ուրիշը կտիրանա։
    Այն, ինչ ունես ,պետք է լավ պահես։
  • Ինչպիսին էին փիսոները։
    Նրանք փոքրիկ էին։ Երեքը սպիտակ էին, իսկ մեկը շեկ` հայրիկի պես։
  • Ինչով էր պայմանավորված փիսոներին ներս թողնելը։
    Ձմեռը շատ ցուրտ էր, մայրիկը խղճաց և կատուներին ներս թողեց։
  • Ո՞րն է ստեղծագործության ասելիքը։
    Որ պետք է ընտանիքիդ մասին հոգ տանես։

Հանր․ 7

Առաջադրանքներ

  1. Որոշ քանակությամբ մատիտների համար վճարել են 800 դրամ։ Ինչքա՞ն պետք է վճարել նույն տեսակի մատիտների համար, եթե նրանց քանակը
    • ա) 2 անգամ մեծ է
      800×2=1600դր․
    • բ) 2 անգամ փոքր է
      800։2=400դր
  2. Որոշ քանակությամբ մատիտների համար վճարել են 800 դրամ։ Ինչքա՞ն պետք է վճարել նույն տեսակի մատիտների համար, որոնցից ամեն մեկը
    • ա) 2 անգամ թանկ է
      800×2=1600դր․
    • բ) 2 անգամ էժան է
      800։2=400դր
  3. Ունեցած գումարով կարելի է գնել 30 մատիտ
    • ա) Քանի՞ տետր կարելի է գնել նույն գումարով, եթե տետրը մատիտից 2 անգամ էժան է
      30×2=60տ․
    • բ) Քանի՞ գրիչ կարելի է գնել նույն գումարով, եթե գրիչը մատիտից 10 անգամ թանկ է
      30:10=3գ․
  4. Հեծանվորդը մի քանի ժամում անցավ 36 կմ։
    • ա) Քանի՞ կիլոմետր կանցնի նույն ժամանակամիջոցում հետիոտնը, որի արագությունը հեծանվորդի արագությունից 3 անգամ փոքր է
      36։3=13կմ․
    • բ) Քանի՞ կիլոմետր կանցնի նույն ժամանակամիջոցում մոտոցիկլավարը, որի արագությունը հեծանվորդի արագությունից 5 անգամ մեծ է
      36×5=180կմ․
  5. Գնացքը հաստատուն արագությամբ 6 ժամում անցավ 480կմ։ Քանի՞ կիլոմետր էր անցել գնացքն առաջին երկու ժամում։
    480։6=80կմ․
    80×2=160կմ․
  6. Երկու քաղաքների միջև եղած հեռավորությունն առաջին գնացքն անցավ 3 ժամում 80կմ/ժ արագությամբ։ Քանի՞ ժամում երկրորդ գնացքը կանցնի նույն հեռավորությունը 60կմ/ժ արագությամբ։
    80×3=240կմ․
    240։60=4ժ
  7. 5 ներկարար կարող են ցանկապատը ներկել 8 օրում։ Քանի՞ օրում նույն ցանկապատը կարող են ներկել
    • ա) 10 ներկարարը
      10։5=2անգամ
      8։2=4 օր
    • բ) 1 ներկարարը
      5×8= 40 օր
  8. Այն ժամանակամիջոցում, երբ խառատը պատրաստում է 6 մանրակ, նրա աշակերտը պատրաստում է 4 մանրակ։
    • ա) Քանի՞ մանրակ կպատրաստի աշակերտն այն ժամանակահատվածում, որի ընթացքում խառատը պատրաստում է 27 մանրակ
      4/6=2/3
      2/3×27=18մ․
    • բ) Որքա՞ն ժամանակ կծախսի աշակերտն այն առաջադրանքի համար, որը խառատը կարող է կատարել 1 ժամում։
      6։4=1,5 ժ․

Հայոց Լ․ 7

Ֆլեշմոբ
Միացրո՛ւ վանկերը և բառեր ստացի՛ր։
Դա,  րան, ա, ներ,  րուն, ծա, սահ, պա, հա, չա, տու, հաս, գուստ, ծիկ, կա, նալ, հել, սա, նակ, գա, զա, ղիկ, տիկ, տա, միչ, կել։

Դասարան , ածիկ, գարուն, ծաղիկ, պահարան, հատիկ, չամիչ, կատու, հասկանալ, զատիկ, ծակել։
Գույները խառնվել են, խմբավորի՛ր (երեք գույն)։
Մավի, ալ, դեղձան, բոսոր, լուրթ, շեկ,  բոսորագույն, հրագույն, խարտյաշ,  ծավի, բիլ, դեղնաթույր։
Մավիկ, լուրթ, ծավի, բիլ
Դեղձան, շեկ, խարտյաշ, դեղնաթույր
Բոսորագույն, բոսոր, հրագույն, ալ
Շուտով հայ ժողովուրդը նշում է Հիսուս Քրիստոսի հրաշափառ Հարության տոնը։ Գրի՛ր և այբբենական կարգով դասավորի՛ր այն բառերը, որոնք կապվում են այս տոնի հետ։

Աղոթք

Եկեղեցի

Ընծա

Հարություն

Կարմիր ձու

Գտի՛ր ավելորդ բառը։ Հիմնավորի՛ր ընտրությունդ։
Տուն, դուստր,  արկղ, մարդ, ծովափ, շուն, տոնածառ, ձեռք, շենք, անգղ։
Դուստր բառն է ավելորդ։ Այն տարբեր է իր սեփական դերով՝ այն ցույց է տալիս ընտանիքում նրա ունեցած դիրքը։
Սահյանական բանաստեղծության բառերը կորել են։ Փորձի՛ր վերականգնել (հորինել)։
Նեղվում եմ, ․․․․․․․․․․․ կրծքիս,
Ես գոհ եմ, իրենք են ․․․․․․․․․․․,
Ներում եմ, ․․․․․․․․․․․․․ գլխիս,
Ես գոհ եմ, իրենք են ․․․․․․․․․․․․․․․․․։

Առնում են ու ․․․․․․․․․․ չեն տալիս,
Ես գոհ եմ, իրենք են ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․։
Մեռնում եմ, երբ ․․․․․․․․․․․․․․․ են գալիս,
Ես զոհ եմ, ․․․․․․․․․․․ են դժգոհ։

Նեղվում եմ, հողն է մխում կրծքիս,
Ես գոհ եմ, իրենք են տրտում անձայն,
Ներում եմ, անձրևն է թափվում գլխիս,
Ես գոհ եմ, իրենք են մոլորված չարցայն։

Առնում են ու հույս չեն տալիս,
Ես գոհ եմ, իրենք են դատարկ ու ծուռ։
Մեռնում եմ, երբ ամոթներ են գալիս,
Ես զոհ եմ, իրենք են դժգոհ ու խուռն։

Կետերի փոխարեն գրի՛ր տարբերակներից մեկը (բոլոր տարբերակներն ունեն իրենց համապատասխան տեղը նախադասություններում)։ Ասույթները արևելահայերեն փոխադրի՛ր։

Բազումք են կոչեցեալք, եւ ․․․․․․․․․․․․․ ընտրեալք։ Ճանաչել զիմաստութիւն եւ ․․․․․․․․․․․․, իմանալ զբանս հանճարոյ։ Իւրաքանչիւր ծառ ․․․․․․․․․․․․․իւրմէ ճանաչի։ Վկայ սուտ առանց ․․․․․․․․․․․․․ոչ լիցի։ Խնդալ ընդ խնդացողս, ․․․․․․․․․․․․  ընդ լացողս։                                            Սակաւք, պատժի, զխրատ, լալ , ի պտղոյ

Բազումք են կոչեցեալք, եւ սակաւք ընտրեալք։
Շատերն են կանչված, բայց քչերն են ընտրված։

Ճանաչել զիմաստութիւն եւ խրատ, իմանալ զբանս հանճարոյ։
Ճանաչել իմաստություն և խրատ, հասկանալ հանճարեղ խոսքեր։

Իւրաքանչիւր ծառ ի պտղոյն իւրմէ ճանաչի։
Յուրաքանչյուր ծառ ճանաչվում է իր պտղով։

Վկայ սուտ առանց պատժի ոչ լիցի։
Սուտ վկան առանց պատժի թող չմնա։

Խնդալ ընդ խնդացողս, լալ ընդ լացողս։
Ծիծաղել ուրախների հետ, լաց լինել լացողների հետ։

Զատկական ասացվածքները խառնվել են, վերականգնի՛ր։

Կարմիր ձու տուր,                         ծով ձմեռեն կելնի  Զատիկ                                                         Հենց սովածանան,                        կարմիր օր տամ                                                            Զատիկն ասել ա` հենց գամ,         քան նավակատիկը                                                              Հավը կուտե հատիկ-հատիկ,       արմանաս, հենց գնամ, զարմանաս                                               Զատիկ ավելի շուտ եկավ,           Զատկի փլավը միտը կբերեն

Զատիկն ասել ա` հենց գամ, արմանաս, հենց գնամ, զարմանաս։

Կարմիր ձու տուր, կարմիր օր տամ։

Հենց սովածանան, Զատկի փլավը միտը կբերեն։

Հավը կուտե հատիկ-հատիկ, ծով ձմեռեն կելնի Զատիկ։

Զատիկ ավելի շուտ եկավ, քան Նավակատիկը։

Գուշակի՛ր դարձվածքը և բացատրի՛ր։

Գլուխ արդուկել
Հաճախակի արած խրատներով զզվեցնել։
Գուշակի՛ր դարձվածքը և  բացատրի՛ր։
Գլուխս տարար
Շատ խոսեցիր հոգնեցի։
Գուշակի՛ր դարձվածքը և բացատրի՛ր։

փշի վրա նստած
Մարդ անհարմար պայմանների մեջ է։

14 Գուշակի՛ր ասացվածքը և  բացատրի՛ր։

 
Գայլի գլխին Ավետարան են կարդում, ասում է՝ ոչխարը սարն անցավ ։
Անուղղելի մարդուն խրատներ տալ, ապարդյուն կերպով։
Կարդա՛ արևմտահայերեն առակը և ընտրի՛ր այն միտքը (մտքերը), որը համապատասխանում է առակին։

Մարդ մը անընդհատ կ’աղօթէր Աստուծոյ ու կը խնդրէր.
-Աստուա՜ծ, գոնէ անգամ մըն ալ ինծի՛ տուր, ի՞նչ կ՚ ըլլայ։ Տո՜ւր, որպէսզի քիչ մըն ալ ես մարդավարի ապրիմ։
Աստուծոյ հրեշտակներէն մէկուն խիղճը կը տանջէ։ Ան
կ’երթայ Բարձրեալին քով ու կ’ըսէ.
-Տէ՜ր Աստուած, ոչ ոք խնդրանքով այդքան կ’աղօթէ Քեզի։ Մեղք է ան։
Անգամ մըն ալ այդ Մարդուն տուր։
-Ըսելիք չունիմ, կ’օգնեմ, կու տամ։ Բայց բազկաթոռին վրայ երկնցեր է ու կ’ըսէ՝ տո՛ւր հա տո՛ւր։ Նման մէկուն ինչպէ՞ս տամ։ Անիրաւը գոնէ տեղէն վեր ելլէր, գործ մը ընէր, ես ալ օգնէի՝ տայի…

Որքան շատ խնդրես, այնքան շատ կստանաս։
Աստված աշխատողին օգնի, չաշխատողին ինչպե՞ս օգնի։
Աշխատանքը գեղեցկացնում է մարդուն։
Ով աշխատի, նա կուտի։

Մարդը շարունակ աղոթում է, բայց ոչինչ չի անում, միայն նստած է ու ասում՝ «Տո՛ւր»։
Աստված ասում է՝ «Եթե գոնե տեղից վեր կենար, մի բան աներ, ես էլ կտայի»։
Ով աշխատի, նա կուտի։
Հորինի՛ր պատմություն, որն ավարտվի «Ածան հավը կչկչան կլինի» ասացվածքով։
Լինոմ է չի լինում մի վարպետ ։ Մի անգամ նրա մոտ աշխատանքի է ընդունվում մի ծույլ։ Ես վարպետը հա խրատոմ է ես տղին, հա խրատոմ է, բայց ի՞նչ օգուտ։ Ամեն առավոտ ուշանոմ է, հացը դանդաղ է ուտում ։ Դե խեղճ վարպետն էլ չի դիմանոմ մի հո չի բղավոմ , հո չի բղավոմ , ես տղեն նեղանումա ուզումա գնա ։ Մեկել հանկարծ վարպետը ծիծաղալով ասումա․ << այ տղա ինչի չես լսել, որ ածան հավը կչկչան կլինի>>։